Ein seier for arbeiderklassen/minoritetsgrupper evt meg.

Då eg i dag vart informert om oppgraderinga til administrator på blgMtrl, tenkte eg med meg sjølv: "eit lite skritt for meg, ein stor seier for arbeiderklassen!". Sidan bloggen tidligare har vert administrert utelukkande av overklassemenn som Rostrup Gabrielsen, tar eg denne oppgraderinga som eit tegn på at arbeiderklassegutar som meg sjølv også kan komme seg opp og fram som administratorar i bloggosfæren.

Apropo arbeiderklassen. Eg hadde ein særs hyggelig samtale på Dyrdal Mat i dag. Ein av mine faste kunder, ein mann i 40 åra, kom inn i butikken ikledd ei Joy Division t -skjorte! Dette kom som ein stor overaskelse på meg, ja, nesten som lyn fra klar himmel. Hadde nokon spurt meg kva musikksmak denne arbeiderklassemannen hadde (før eg såg han med nevnte t-skjorte) ville eg nok svart: "enten ole ivars eller rolling stones". Uansett, samtalen gjekk som følger:

- Kul t-skjorte du har der!

- Kult band!

- Ja, nettopp

- Så du liker god musikk altså?

- Ja, eg er stor fan av Manchester scenen, spesielt The Smiths/Morrissey

- Eg og! Har alt av The Smiths og det meste av Morrissey.

Etterkvart vart me einige om at The Smiths var bedre enn Morrissey solo og sa adjø. Denne samtalen redda dagen min.

Ps! Angåande ovrklassemannen Rostrup Gabrielsens kmntr/advrsl evt ingenting om å skrv fr "bloggy", vil eg benytte anledningen til å minne hn på at hn vd ein tdlgr anledning lasta nd svrt mng mstrkrft rmx'ar. Så dt så!

Nb!Ps!

"I remember you well in Chelsea hotel"